Friday, 25 April 2008

Turist og skoledreng

Nu er det ved at være på tide at jeg presenter et lille update på den forhenværende kolonimagts sprog. Meget er sket siden jeg forlod Danmark, men jeg vil prøve at forholde mig til det som kommer mig ved. De første par uger her i landet var rimelig hektiske, det var mange introfester som skulle klares, et universitetssystem som skulle forstås og generalt mange ting som skulle købes fra butikker som jeg ikke kendte. Men det fik jeg så styr på og skolen startede forholdsvis roligt. Jeg bor i et 9 kvm værelse 5 minutters gang fra ingenør bygningen på uni, og kun et kvarter fra centrum. Udmærket placering men en rimelig dårlig bolig og den er også lidt dyr. Men mine 3 bofæller er udmærkede og der er gang i den her i weekenderne (nogle gange måske lidt for meget, for sådan en gammel mand som mig).

Jeg benyttede chancen mens skolen var rolig og kom væk fra Auckland, til Bay of Islands, hvor jeg var på sejltur med en hel masse andre udenlanske studenter. Det var en god tur, vi fik kanon godt vejr og der var mulighed for at snorkle, sejle kano og lege på stranden. Busturen frem og tilbage var til gengæld rimeligt skod, en gammel Mercedes spand som kom helt ned på tyve i timen op ad bakkerne.

En vandretur i lavaområdet hvor noget af Lord of the Rings blev filmet fik jeg også klaret. Jeg gik 60 km på tre dage med en Amerikaner (Joe) og vi gik op ad bakker på en total højde af 3500 meter (nørd som jeg er, tog jeg en gps børge med). Det var en ret fantastisk oplevelse, meget smuk natur og jeg fandt ud af at denne rejsemåde passer mig ganske godt. Kig på billederne, forhåbentlig kan de vise noget af det som jeg fik set.

HMNZS Canterbury blev sunket for et halvt år siden og det skulle undersøges på en dykkertur. Jeg dykkede 4 gange på en rigtig god weekend og kom helt ned på 30 m dybde. Vi dykkede også i undersøiske huler og inde i vraget, som var en ny og spændende oplevelse for mig.

Jeg har kigget på noget af byens natteliv, men de fleste øl bliver kværnet på studenterbaren på Universitetet, den er tæt på og billig, jeg giver 25 DKK for en litersbamse, men det er nærmest en standard størrelse på den bar. New Zealændere er et rimelig godt folkefærd, de er næsten alle sammen ekstremt venlige og altid parat til at hjælpe udlændingen. Samfundet er meget multietnisk, med de indfødte Maori og en hel del folk fra rundt omkring i Asien. Man kan få sushi og andet lignende over det hele men de er også rimelig glade for sine „pies“ her.

Jeg har travlt med skolen for tiden og så er jeg også begyndt at gå til fodbold, men uheldigvis tager det alt for meget tid eftersom jeg bliver nødt til at bruge Aucklands bussystem, som er meget ringe, specielt hvis man har lidt kendskab til Københavns transportsystem. Jeg har ikke flere rejser planlagt indtil Hrønn kommer herned, men det er først om en måned (det er sgu lidt svært at vente). Det er såmænd alt hvad jeg har at sige foreløbig, send endelig en lille besked herned om hvad I foretager jer.

Monday, 21 April 2008

Köfun og landkynning

Nú hefur örlítið meira gerst heldur en síðast þegar ég skrifaði hérna. Ég fór í alveg æðislega köfunarferð með kafaraklúbb skólans um síðustu helgi. Ég kafaði 4 sinnum á tveimur dögum og skoðaði skipsflakið HMNZS Canterbury og neðansjávarhella. Þar sem ég hafði einungis kafað einu sinni undanfarin 5-6 ár var ég talsvert ryðgaður í þessu, en það kom allt saman fljótt aftur. Myndband úr köfuninni sést hérna, ég mæli með að þið hækkið hljóðið. Myndir af þessum ótrúlega viðburði eru væntanlegar á næstunni.



Við samleigjendurnir fórum á bar í hæstu byggingu Nýja Sjálands (Sky Tower, 319m) fyrir nokkru. Þar var ágætis stemming, lifandi tónlist (gamlir kallar, en samt alveg ágætir) og eldhress barþjónn, sem meðal annars bauð upp á logandi skot, eins og sést á vinstri myndinni.

Áður en ég fór að kafa kynnti ég Háskóla Íslands á skiptinámsráðstefnu hérna í skólanum. Ég bjó til einstaklega öfluga landkynningu í formi aflbendilssýningar (powerpoint show) og hélt fyrirlestur fyrir heilar ÞRJÁR manneskjur. Fyrirlesturinn gekk vel, fyrir utan það að ég gat ekki fengið myndvarpann í gang svo ég þurfti að halda fyrirlesturinn á fartölvunni minni. Hún varð síðan rafmagnlaus í miðri sýningu. Niðurstaðan er sem sagt sú að þið þurfið ekki að óttast fjölmenna innrás Nýsjálendinga í HÍ.

Það var frí í skólanum í síðustu viku. Samleigjendur mínir nýttu tækifærið og forðuðu sér, en ég sat heima og lærði. Það var frekar leiðinlegt og ég saknaði Hrannar en meira en venjulega þegar ég var svona alveg einn. En nú eru ”bara” 48.639 mínútur þangað til Hrönn kemur til mín. Ótrúlegt hvað maður finnur sér að reikna þegar maður á að vera að læra.

Monday, 7 April 2008

Munurinn á Íslandi og Nýja-Sjálandi

Það hefur frekar lítið skemmtilegt gerst hjá mér undanfarnar vikur þannig að ég eyði ekki miklu púðri í að segja frá því. Það sem er einna mest spennandi er þegar ég kíki á gengi íslensku krónunnar á hverju kvöldi. Þar sem slatti af peningunum sem við Hrönn munum eyða hérna, er á Íslandi er eins og ég sé að spila Lottó á hverjum degi.

Þrátt fyrir að hafa flutt á milli landa nokkrum sinnum og ferðast á milli landa ótal sinnum áttaði ég mig samt ekki á því að ég myndi fá (vægt) menningaráfall við það að flytja til hins „vestræna“ Nýja Sjálands. Þetta eru allt saman smáatriði, en samt hlutir sem ég tek eftir, stundum um leið, en stundum fatta ég ekki fyrr en eftir á að eitthvað sé pirrandi af því að það er aðeins öðruvísi. Tökum nokkur dæmi:

Ég rata ekki í búðunum hérna. Það tók mig rúman mánuð að finna eyrnapinna, ég var farinn að heyra illa vegna of mikils eyrnamergs.
Sódavatn (kolsýrt vatn) hérna er flatt – það er eins og það hafi verið opið á borðinu í viku.
Það vinna miklu fleiri í búðum hérna. Samt finnst þeim allt í lagi að láta mann bíða í smástund áður en þeir afgreiða. Mjög pirrandi fyrir stressaðan einstakling eins og mig.
Það getur verið erfitt að skilja Nýsjálendinga út af hreimnum, sérstaklega þá sem tala hratt. Helstu einkenni nýsjálensks hreims eru að segja i í stað e (þeir segja t.d. iducation í stað education) og að draga a á langinn í sumum orðum (caaaaaaar þýðir bíll).
Kalda vatnið úr krananum er ekkert kalt – það er volgt og ekkert sérstaklega gott.
Kaffið er yfirleitt ekki gott og kostar 180 kall í nemendafélagsjoppunum – ég sakna Verkvals.
Þeir keyra vitlausu megin á veginum – það er ótrúlegt að ég hafi ekki labbað fyrir bíl ennþá.
En það eru góðir hlutir líka....
Fólk bíður góðan daginn með því að segja „how are you?“ og það hljómar eins og þeim sé hreinlega ekki sama – langflestir Nýsjálendingar eru mjög vinalegir (ekki vinsamlegir heldur vinalegir).
Stúdentabarinn hérna bíður upp á „jugs“ sem eru líterskönnur af bjór á NZ $6.70 sem eru um tæpar 400 ISK (í dag alla vega) og meira að segja stelpurnar drekka beint úr þessum fullorðinsbjórum.
Það fæst sushi alls staðar – meira að segja í skólasjoppunni. Þeir svindla samt aðeins – og setja stundum eitthvað kjötkyns í staðinn fyrir hráan fisk.
En aftur að mér, ég átti afmæli um daginn og þá fékk ég kort frá samleigjendum mínum sem eru að meðaltali rúmum átta árum yngri en ég. Þau voru ekki lengi að taka upp þráðinn þar sem vinir mínir (hresslingar) slepptu honum og byrjuðu strax að skjóta á mig, eins og sést á myndinni hér að neðan.

Ég pantaði mér alklæðnað um daginn á netinu, nánar tiltekið Hress Megastore, mæli eindregið með þessu, myndin hér að neða segir allt sem segja þarf (þið stelpurnar getið m.a.s. keypt þveng með þessu eitursvala merki á).


Á föstudaginn er skiptinámskynning og þar verð ég með 10 mínútna fyrirlestur um Ísland, endilega sendið mér línu ef þið hafið einhverja hugmynd um af hverju það er góð hugmynd að læra á klakanum.